Zamek Chojnik

Historia zamku

W 1241 roku stał tam drewniany dwór, który potem w połowie wieku XIV, został przebudowany przez Bolko II Małego, na niewielki murowany zamek, zbudowany na bazie tzw. wieży rycerskiej.

Służył on jako punkt obronny nowo skolonizowanych ziem.

W 1364 ukończono budowę najstarszej części zamku. 13 lat później po śmierci Bolka II, jego wdowa oddała zamek rycerzowi, który zwał się Gosche II.

Został on wtedy kilkukrotnie rozbudowany i osiągnął kształt, który przetrwał do dzisiaj. Trwało to prawie 300 lat.

Zamek ten należał do jednej rodziny Schaffgotschów co było ewenementem w tamtych czasach. Była to jedna z najbogatszych rodzin na Dolnym Śląsku. Mieli tak wielki majątek, że momentami nie wiedzieli co z pieniędzmi robić.

Zamek ten nigdy nie został zdobyty. Jednak powodem całkowitego zniszczeni, do którego doszło w 31 sierpnia 1675 roku, był pożar wywołany przez uderzenie pioruna w dach wieży. W ciągu niespełna 8 godzin, spłonął doszczętnie.

Z elementów drewnianych przetrwała jedynie belka nad bramą, którą do dzisiaj można oglądać.

Po tym wydarzeniu juz nigdy nie został odbudowany. Został jedynie uporządkowany i pełnił role pięknie wyglądającej ruiny, którą już w wieku XVIII zaczęło odwiedzać wielu turystów.

Świadczą o tym wyryte w niektórych miejscach na murach daty np 1719.

W 1822 roku powstała tam gospoda, w której prowadzono księgi pamiątkowe. Istnieje ona do dzisiaj i otwarta jest przez cały rok.

Od 1991 roku na zamku działa Bractwo Rycerskie Zamku Chojnik. Organizują turniej kuszniczy, który odbywa się zawsze w trzecią sobotę i niedzielę sierpnia.

Legenda

Kasztelan zamku bardzo chciał mieć syna, jednak żona urodziła mu córkę, Z żalu umarła, a on sam się rozpił.

Córka dostała imię Kunegunda i chcąc spełnić oczekiwania ojca, robiła wszystko to co robili chłopcy w jej wieku. Doskonale jeździła konno, walczyła, polowała.

Ojciec popadał w coraz to większy alkoholizm, więc na jej głowie pozostawała cała gospodarka. Pewnego dnia ojciec wsiadł pijany na konia i zabił się wpadając do Piekielnej Doliny.

Kunegunda była już w takim wieku że pora była znaleźć sobie męża, jednak postanowiła że wyjdzie za tego, kto przejdzie dookoła zamku po murach obronnych.

Przyjechało pełno śmiałków, którzy próbowali sprostać zadaniu. Nikomu się to nie udawało, spadali ponosząc śmierć. W końcu jednemu się ta sztuka udała. Uradowana Kunegunda pobiegła do niego, on jednak powiedział że nie będzie się żenił z kobieta, która doprowadziła do śmierci tak wielu osób i odjechał.

Rozżalona Kunegunda weszła na wieże zamku i skoczyła do Piekielnej Doliny.

Jeden z rycerzy – ofiar okrutnej kasztelanki nawiedza ponoć zamek pod postacią ducha pojawiającego się pod postacią jeźdźca na koniu.

Ciekawostki

1.W 2007 r. ustawiono granitowy pomnik upamiętniający wizytę w 1956 roku Karola Wojtyły z grupą studentów.

2.Wybudowana na zamku w 1822 roku gospoda jest jednym z najstarszych w Polsce schronisk.

3.Friedrich Schiller wykorzystał opowieść o kasztelance Kunegundzie w utworze „Der Handschuh” , który napisał w 1822 roku. Na język polski przełożył go Adam Mickiewicz i nazwał „Rękawiczka”.

Zwiedzanie

Ruiny udostepnione są w:

– lipcu i sierpniu – godz. 10:00 – 18:00
– kwietniu, maju, czerwcu, wrzesniu i październiku – godz. 10:00 – 17:00
– styczniu, lutym, marcu, listopadzie i grudniu – godz. 10:00 – 16:00

Bilet normalny kosztuje 5 zł.