Tanie podróżowanie po Czechach

Czechy to kraj o “duszy nieoczywistej”. Wiele osób kojarzy je tylko z Pragą, piwem i knedlikami, ale to zaledwie początek opowieści. Jeśli masz ograniczony budżet, ale nieograniczoną ciekawość – ten kraj zaskoczy cię na każdym kroku. Przemierzając go z notatnikiem, biletem na pociąg i plecakiem, odkryłem dziesiątki sposobów, by podróżować tanio i intensywnie, nie tracąc przy tym jakości doznań.

Małe miasta – wielkie przeżycia

Zacznijmy od pytania: czy Praga jest tego warta? Tak. Ale czy warto wyłącznie do niej się ograniczać? Absolutnie nie. Czechy są pełne średniowiecznych miasteczek, w których turystów mniej, ceny niższe, a historia dosłownie unosi się w powietrzu.

Weźmy Telč – miasteczko jak z bajki. Fasady domów na rynku wyglądają jak kolorowe pudełka z piernikami. Wstęp do zamku to 150 CZK (ok. 26 zł), a kawa na tarasie z widokiem na staw kosztuje 40 CZK. Turyści? Głównie lokalni.

Podobnie jest w Kroměřížu – ogrody w stylu barokowym wpisane na listę UNESCO, bilet za 100 CZK, a piwo w gospodzie z XVII wieku – 35 CZK. Czułem się tam jak w scenografii do jakiegoś czeskiego filmu z lat 70. – i to w najlepszym tego słowa znaczeniu.

Transport: pociągi, które się nie spieszą (i całe szczęście)

Podróżowanie po Czechach tanio to przede wszystkim korzystanie z transportu publicznego. Czeska kolej to niedoceniana perła. Nie jest może najszybsza – ale pozwoli dotrzeć w najdalsze zakątki.

Najlepsze opcje to:

• Czech Railways (České dráhy) – tanie bilety regionalne. Przykład? Z Brna do Ołomuńca – 79 CZK (ok. 14 zł). Widoki: pagórki, winnice, lasy. Pociąg – czysty, z gniazdkami i Wi-Fi.
• Leo Express i RegioJet – prywatni przewoźnicy, z opcją bardzo tanich biletów przy wcześniejszej rezerwacji. Z Pragi do Ostrawy jechałem za 99 CZK (17 zł), siedząc w wygodnym fotelu i popijając darmową kawę.

Zaskoczyło mnie, jak dobrze działają aplikacje przewoźników. RegioJet umożliwia rezerwację dokładnych miejsc.

Noclegi: więcej niż hostele

W Czechach tanie nie znaczy byle jakie. W wielu mniejszych miastach można spać w pensjonatach prowadzonych przez rodziny, z domowym śniadaniem i rozmową przy herbacie z lipy.

W Litomyšlu wynająłem pokój w dawnej plebanii za 400 CZK (ok. 70 zł) za noc. Gospodyni opowiedziała mi o lokalnej legendzie o duchu klasztoru. Rano podała mi naleśniki z morelami i twarogiem.

Alternatywy:

• Chaty i domki w górach – cena od 300 CZK za noc. Często bez zasięgu – co wcale nie jest minusem.
• Schroniska turystyczne (turistické ubytovny) – niepopularne wśród obcokrajowców, a szkoda. W Hradec Králové nocleg kosztował mnie 250 CZK i był czystszy niż niejedna “budżetowa” kwatera w Pradze.

Jedzenie: gulasz, chleb i powidła z babcinej kuchni

Czechy to kraj, w którym można zjeść ciepły, sycący posiłek za 120 CZK. Trzeba tylko zejść z głównego szlaku. Szukaj szyldów z napisem “Polední menu” – to zestawy lunchowe, dostępne zazwyczaj między 11:00 a 14:00. Zupa (najczęściej czosnkowa lub z kminkiem) + danie główne (np. svíčková z knedlikami) + mały kompot – wszystko za cenę, za którą w Pradze dostaniesz tylko ciastko.

W Znojmie, przy granicy z Austrią, zjadłem najlepszy w życiu smażony ser. Podany z domowym tatarskim sosem i ziemniaczaną sałatką. 95 CZK. Do tego piwo Znojemský ležák – bursztynowe, delikatnie słodkie. 38 CZK. Czułem się królewsko, choć zapłaciłem jak za nic.

Darmowe (lub prawie darmowe) atrakcje

W Czechach natura jest… uporządkowana, ale dzika. Są trasy piesze i rowerowe prowadzące przez lasy pachnące żywicą, skały jak z baśni i zapomniane zamki.

Z moich osobistych odkryć:

• Zamek Helfštýn – imponujące ruiny z widokiem na całą dolinę, bilet: 60 CZK.
• Rezerwat Adršpašskoteplickie Skały – bajkowy labirynt z kamienia. Wejście kosztuje 180 CZK, ale warto. Czujesz się jakbyś był wewnątrz filmu fantasy – coś między “Opowieściami z Narnii” a “Władcą Pierścieni”.
• Czeska Szwajcaria – piękno przyrody za darmo. Trasy wśród piaskowcowych łuków, wodospadów i gęstych lasów. O świcie wszystko tonie we mgle, słychać tylko ptaki i szum liści.

Kilka strategii, które działają

Zanim spakujesz plecak, warto zrozumieć czeską mentalność. To naród ceniący skromność, praktyczność i… piwo. Ale pod tą fasadą kryje się ogromna otwartość.

Z moich obserwacji:

• Autostop działa, ale lepiej znać choć podstawy czeskiego. „Mohu jet s vámi?” działa cuda.
• Aplikacje lokalne (Mapy.cz, IDOS, Jízdní řády) są niezawodne.
• Rozmawiaj z ludźmi – starszy pan w Litovelu opowiedział mi o lokalnym święcie piwa. Następnego dnia zaprosił mnie na próbę chóru i… poczęstował śliwowicą.

Tanie podróżowanie po Czechach nie jest tylko opcją budżetową – to styl bycia. Chodzi o to, by zwolnić, wtopić się w krajobraz, dać się zaprosić do rozmowy, poczuć autentyczność.

Możesz zobaczyć kraj przez szybę autokaru i przewodnik, ale możesz też pozwolić mu cię zaskoczyć. Prawdziwe Czechy zaczynają się tam, gdzie kończą się turystyczne foldery – w zapachu świeżo wypiekanego chleba, w kamieniu schodów w miasteczku bez hosteli, w spojrzeniu kobiety sprzedającej wiśnie na rynku.

Jeśli dasz im szansę – Czechy odwdzięczą się w sposób, którego nie da się przeliczyć na korony.