Siłowanie na rękę jest to sport o którym każdy z nas pewnie nie raz słyszał i miał okazję w nim uczestniczyć.

Sprawdzenie swojej siły ramion jest częstym elementem wielu imprez towarzyskich.

Sport ten popularny jest od wieków na całym świecie, głównie dzięki swojej prostocie. Można rywalizować ze sobą praktycznie wszędzie, gdzie znajduje się kawałek równego blatu.

W XVIII wieku dyscyplina ta była elementem cyrkowych pokazów siłaczy i zapaśników.

Ludzie rywalizowali ze sobą w barach, gospodach i na jarmarkach. Nie było nagród pieniężnych, liczyła się satysfakcja z wygranej, sława i szacunek.

Siłowanie na rękę stało się w latach 60-siątych sportem profesjonalnym dzięki organizacji wielu prestiżowych turniejów w Las Vegas.

W 1962 roku w Kalifornii odbyły się pierwsze międzynarodowe zawody. Zaczęły powstawać profesjonalne ligi z wysokimi pulami nagród.

Światowa federacja siłowania się na rękę aktualnie zrzesza aż 85 krajów.

Zasady

Najpopularniejsza na świecie wersja siłowania na rękę wygląda w ten sposób, że dwóch ludzi siada na krzesłach na przeciwko sobie, a między nimi znajduje się przymocowany do podłogi stół.

Zawodnicy opierają łokcie o blat i ściskają swoje lewe lub prawe dłonie. Wygrywa ten, kto przechyli rękę przeciwnika do dołu tak, aby dotknąć nią blatu stołu.

Aby polepszyć uścisk często stosuje się wiązanie nadgarstków taśmą.

Obecnie w profesjonalnych zawodach pojedynki odbywają się na stojąco. Trwają one od paru sekund do nawet kilku minut.

O wygranej decyduje technika, odpowiednia taktyka, szybkość, wytrzymałość psychiczna i dopiero na samym końcu siła.

Ważną rolę odgrywa również długość ramion, oraz wytrzymałość i elastyczność nadgarstka.

Profesjonalny stół do siłowania na rękę ma gąbki pod łokcie i w miejscu, gdzie dłoń przegranego uderza o stół.

Przy bocznych krawędziach umieszczone są pionowe bolce, które trzyma się wolną ręką podczas siłowania.

Pomaga to ustabilizować pozycję i pozwala z większą siła oddziaływać na rękę przeciwnika.

Turnieje podzielone są na kategorie wiekowe, wagowe, płciowe, oraz prawo i leworęczne. Wielu profesjonalnych zawodników ćwiczy tylko jedną rękę.

Ma to na celu zyskanie jak największej siły nie przybierając dużo na wadzę, tak aby móc startować w niższych kategoriach wagowych.

Wygląda to strasznie nienaturalnie, dlatego aby tego unikać zaczęto wprowadzać zawody, w których zawodnik siłuje się najpierw prawą, a później lewą ręką.

Kontuzje

Na kontuzje narażone są najbardziej oczywiście ręce.

Podczas siłowania dochodzi do dużych sił skrętnych, do których anatomia człowieka nie jest przystosowana. Zawodnicy muszą wzmacniać swoje kości odpowiednią dietą bogatą w wapń.

W większości przypadków złamanie kończy karierę profesjonalnego zawodnika.

Aby przygotować odpowiednio wytrzymałość mięśni najlepiej jest robić duże ilości pompek.

Polska

Polska do światowej organizacji siłowania na rękę dołączyła dopiero w 2000 roku.

Dzięki dynamicznemu rozwojowi mieliśmy możliwość organizacji wielu ważnych imprez m.in. Mistrzostwa Europy, Puchar Świata Zawodowców, oraz we wrześniu 2013 roku Mistrzostwa Świata.

Była to dotychczas największa impreza w historii siłowania na rękę. Wystąpiło w niej prawie 1200 osób z 50 krajów.

Nasi reprezentanci spisali się wyśmienicie zdobywając aż 18 medali (3 złote, 5 srebrnych i 8 brązowych).

W Polsce istnieje około 40 profesjonalnych klubów w których ponad pół tysiąca zawodników siłuje się na rękę .

Siłowanie na rękę – ciekawostki

1. Największą i najsilniejszą na świecie dłoń ma Ukrainiec Denis Cyplenkov. Jego mały palec jest dwa razy większy od przeciętnego kciuka dorosłej osoby, a obwód nadgarstka ma 24 cm. Dwoma palcami jest w stanie zgnieść orzech włoski.

2. Szwedka Heidi Andersson zdobyła między 1998, a 2011 rokiem 9 razy Mistrzostwo Świata.

3. Najstarszym ze znanych siłaczy na rękę jest 55 letni Allen Fisher, który do tej pory był 26 razy Mistrzem Świata.

4. Rob Bigwood jest jedynym wegetarianinem, który zdobył Mistrzostwo Świata.

5. Trwają starania, aby siłowanie na rękę było sportem pokazowym na Igrzyskach Olimpijskich.