Włochy zwyczaje

Zbiór informacji i ciekawostek o zwyczajach we Włoszech.

Ostatnia aktualizacja: 2025-05-10 10:55:32

19 ciekawostek o zwyczajach we Włoszech

1. Według starego przesądu jeżeli jest trzech palaczy, najmłodszy z nich przyniesie reszcie pecha.

2. Nieodłącznym elementem wszystkich rozmów jest gestykulacja.

Autor: MR

3. Normalna rzeczą jest mieszkanie z rodzicami do 40 roku życia.

4. Według włoskiego przesądu pecha przynosi otworzenie parasolki w budynku. Natomiast przypadkowe rozlanie wina przynosi szczęście.

Autor: Turyst

5. Włosi przywiązują ogromną wagę do powitań i pożegnań. Gdy wchodzisz do sklepu, restauracji czy nawet do windy, powinieneś powiedzieć “Buongiorno” (dzień dobry) lub “Buonasera” (dobry wieczór). Podobnie przy wyjściu, wypada pożegnać się słowami “Arrivederci”. Brak powitania może być odebrany jako nieuprzejmość. Włosi witają się też pocałunkami w policzek – najczęściej dwoma, zaczynając od lewego policzka.

6. We Włoszech obiad jest najważniejszym posiłkiem dnia i prawdziwym rytuałem społecznym. Tradycyjny włoski obiad składa się z co najmniej czterech dań: antipasto (przystawka), primo (pierwsze danie, zwykle makaron lub risotto), secondo (drugie danie, zwykle mięso lub ryba) z contorno (dodatek, najczęściej warzywa), oraz dolce (deser). Posiłki często trwają godzinami, a Włosi spędzają przy stole czas na rozmowach, śmiechu i cieszeniu się jedzeniem bez pośpiechu.

7. Cappuccino pije się we Włoszech tylko rano, najlepiej do godziny 11:00. Włosi wierzą, że mleko po posiłku utrudnia trawienie, dlatego po obiedzie czy kolacji nigdy nie zamówią cappuccino, tylko espresso. Jeśli zamówisz cappuccino po obiedzie, natychmiast zostaniesz rozpoznany jako turysta.

8. Włosi używają rąk, by podkreślić swoje słowa, wyrazić emocje lub nawet przekazać całe zdania bez mówienia. Istnieje ponad 250 rozpoznawalnych gestów, które mają konkretne znaczenia. Na przykład złączenie wszystkich palców jednej dłoni i poruszanie ręką w górę i w dół oznacza pytanie “Co chcesz?” lub “O co ci chodzi?”. Ta bogata mowa ciała jest tak charakterystyczna, że Włosi potrafią czasem rozpoznać się nawzajem za granicą tylko po sposobie gestykulacji.

9. We Włoszech istnieje tradycja “passegiatta” – wieczornego spaceru, zwykle między godziną 17:00 a 20:00. To czas, gdy całe rodziny i grupy przyjaciół wychodzą na ulice, by przejść się głównymi alejami miasta. Ludzie ubierają się elegancko, rozmawiają, zatrzymują się na lody lub espresso. Ten codzienny rytuał to nie tylko forma rekreacji, ale też sposób na podtrzymywanie więzi społecznych i pokazanie się publicznie.

10. Włoskie mamy są znane ze swojej opiekuńczości, co dało początek pojęciu “mammoni” (synkowie mamusi). Wielu młodych Włochów mieszka z rodzicami aż do trzydziestki, a nawet dłużej, często z powodów ekonomicznych, ale też ze względu na silne więzi rodzinne. Włoskie matki są słynne z tego, że rozpieszczają swoje dzieci, zwłaszcza synów, gotując im, piorąc i troszcząc się o nich nawet w dorosłym życiu.

11. We Włoszech istnieje zwyczaj nazywany “aperitivo”. To spotkanie towarzyskie, zwykle między 18:00 a 21:00, podczas którego pije się lekkie alkohole jak Aperol Spritz lub Campari i je się małe przekąski. W wielu barach płacisz tylko za drink, a przekąski są za darmo – od prostych chipsów i oliwek po mini kanapki i kawałki pizzy. To świetny sposób na spotkanie się z przyjaciółmi, rozluźnienie po pracy i lekkie pobudzenie apetytu przed kolacją.

12. Włosi wierzą w przesąd zwany “malocchio” (złe oko), czyli przekleństwo rzucone przez zazdrosne spojrzenie innej osoby. Aby się przed nim chronić, używają amuletu w kształcie czerwonego rogu (“cornicello” lub “corno”), który można zobaczyć jako breloczki, biżuterię czy dekoracje w domach.

13. Ferragosto to ważne włoskie święto obchodzone 15 sierpnia, w którym prawie cały kraj bierze wolne i wyjeżdża na wakacje. Nazwa pochodzi od łacińskiego “Feriae Augusti” (odpoczynek Augusta) i wywodzi się z czasów cesarza Augusta. W sierpniu wiele włoskich firm i sklepów jest zamkniętych, a miasta, zwłaszcza te nienależące do popularnych kierunków turystycznych, wydają się opustoszałe. Włosi spędzają ten czas na plażach, w górach lub odwiedzając rodzinę na wsi.

14. We Włoszech istnieje silne przywiązanie do regionalnych tradycji i lokalnej kuchni. Każdy region, a nawet miasto, ma swoje specjały i jest z nich dumny. Mieszkaniec Neapolu będzie twierdził, że tylko w jego mieście robi się prawdziwą pizzę, a Bolończyk, że prawdziwe tagliatelle al ragù można zjeść wyłącznie w Bolonii. Ta lokalna duma przejawia się też w dialektach, festiwalach i zwyczajach, które mogą się znacząco różnić w zależności od regionu.

15. Włosi mają ciekawy zwyczaj zwany “dolce far niente”, co dosłownie oznacza “słodkie nicnierobienie”. To sztuka cieszenia się chwilą bezczynności, bez poczucia winy czy presji, by być produktywnym. Włosi potrafią usiąść w kawiarni i przez godziny sączyć to samo espresso, obserwując ludzi i ciesząc się chwilą. Ten zwyczaj odzwierciedla włoskie podejście do życia, które ceni przyjemność, relaks i obecną chwilę ponad ciągłą produktywność.

16. W północnych Włoszech, zwłaszcza w Mediolanie, istnieje tradycja “aperitivo a buffet” lub “apericena” (połączenie aperitivo i cena – kolacji). To rozbudowana wersja aperitivo, gdzie za cenę drinka (zwykle około 10-12 euro) masz dostęp do bogatego bufetu z różnymi daniami. To bardzo popularne wśród młodych Włochów, którzy mogą spotkać się z przyjaciółmi i za niewielką sumę zjeść całkiem spory posiłek.

17. Włoskie święta Bożego Narodzenia mają wyjątkowe tradycje. Zamiast Świętego Mikołaja, we Włoszech prezenty przynosi La Befana – sympatyczna wiedźma na miotle. Odwiedza ona domy w noc z 5 na 6 stycznia (święto Trzech Króli) i zostawia prezenty w skarpetach. Według legendy, Trzej Królowie zaprosili ją, by poszła z nimi do Dzieciątka Jezus, ale ona odmówiła, bo była zajęta sprzątaniem. Później zmieniła zdanie, ale nie mogła ich znaleźć, więc do dziś lata na miotle, zostawiając prezenty wszystkim dzieciom, na wypadek gdyby jedno z nich było małym Jezusem.

18. We Włoszech istnieje tradycja budowania szopek bożonarodzeniowych zwanych “presepe”. To nie tylko kilka figurek pod choinką, ale często rozbudowane, artystyczne konstrukcje z dziesiątkami postaci, budynków i szczegółów krajobrazowych. W Neapolu znajduje się słynna ulica San Gregorio Armeno, gdzie przez cały rok sprzedaje się ręcznie robione figurki do szopek. Obok tradycyjnych postaci można znaleźć figurki współczesnych celebrities, polityków czy sportowców, co dodaje szopkom humorystycznego charakteru.

19. Życie towarzyskie Włochów często koncentruje się wokół miejskiego placu, zwanego “piazza”. To serce każdego włoskiego miasta i miasteczka, gdzie ludzie spotykają się, rozmawiają, piją kawę czy po prostu obserwują otoczenie. Piazza to nie tylko przestrzeń publiczna, ale prawdziwe centrum życia społecznego, gdzie odbywają się targi, festiwale, polityczne demonstracje czy nawet nieformalne spotkania rady miejskiej. Nawet w epoce smartfonów i mediów społecznościowych, tradycyjny włoski plac pozostaje kluczowym miejscem budowania więzi społecznych i kultywowania lokalnej tożsamości.

Autor: Pasjonat